Żegnaj wiosno, witaj lato!

Wiosna przeminęła jak zwykle za szybko! Wszyscy ją kochamy, bo jeszcze nie za gorąco, a już nie zimno. Bo zielono, kwitnąco i pachnąco. Wszystko budzi się do życia i zachwyca swoją urodą. Bo śpiew ptaków o świcie,  pierwsze ciepłe noce. Ach, zrobiło się gorąco....

I pod wpływem tego wszystkiego co roku czujemy, jakby nam za sprawą wiosny, jakoś tak, ubyło lat:) Skóra pod wpływem pierwszych cieplejszych promieni słońca nabiera blasku, podobnie jak oczy, na nowo zachwycone pięknem świata. Mężczyźni poruszają się bardziej sprężystym krokiem,  kobiety chętniej zakładają sukienki. Wszyscy oddychamy pełną piersią. Można by tak jeszcze długo, ale po co? Wystarczy napisać ZNÓW CHCE SIĘ ŻYĆ!

***

Ale niestety wszystko, co dobre szybko się kończy. Na szczęście tym razem na rzecz czegoś, co niewiele ustępuje swoim urokiem wiośnie.....mowa oczywiście o lecie. Dziś 22 czerwca, rozpoczyna się kalendarzowe lato! Kocham je nie mniej niż wiosnę. Te gorące dni, duszne noce, ciepłe poranki z rosą na trawie, żar płynący z nieba, upał, upał upał...Wiem,  że nie wszyscy za nim przepadają i że potrafi być męczący ale jednak, lato to lato. I ma być gorąco! A poza tym, to wszystko trwa tak krótko, że trzeba się tym cieszyć. Pomyślcie, już za 3 miesiące znów będziecie narzekać na szare, deszczowe dni... Dlatego dziś zamiast marudzić, załóżcie przeciwsłoneczne okulary, kapelusz na głowę, zróbcie sobie do picia wodę z plasterkiem cytryny, kostką lodu i liściem mięty, bo to wspaniale orzeźwia i gasi pragnienie, i cieszcie się z lata tak jak ja:)

 Poza tym lato, to wakacje, urlopy, zawieranie nowych znajomości, przygody, odwiedzanie nowych miejsc, wakacyjne flirty i miłości. Beztroski czas!  No tak, rozmarzyłam się trochę:):):) Może nie wszystko to jest pisane szczęśliwej mężatce i mamie roczniaka, ale w wakacje wszyscy chcemy być trochę jak dzieci: beztroscy, leniwi, szczęśliwi.

W tym roku będę chciała udowodnić, że nawet nie wyjeżdżając nigdzie można mieć udane, radosne wakacje. A tymczasem tak się rozmarzyłam, że kolejny wpis pewno będzie dotyczył wspomnień z najciekawszych moich wakacji.

P.S. Przypominam tym, którzy nie pamiętają, że jutro Dzień Ojca!

Sezon truskawkowy trwa!

Wszyscy kochamy truskawki! Dlaczego? Bo są smaczne, nie tuczą, a przy tym są zdrowe! Bo można je jeść na wiele różnych sposobów, mogą być np. daniem obiadowym (kto nie lubi pierogów z truskawkami?) świetnie sprawdzają się również jako dodatek  do dań mięsnych. Można przyrządzać z nich desery, piec ciasta, robić koktajle, konfitury, no i jedzone same czy ze śmietaną też są pyszne:) Chyba żadne inne owoce nie są wykorzystywane na tak wiele sposobów jak właśnie truskawki. A próbowaliście kiedyś truskawek z szampanem? Zdarzyło się tak, parę lat temu, że "świętowałyśmy" z koleżanką zamknięcie firmy w której pracowałyśmy, objadając się truskawkami i popijając je szampanem. Niezapomniany smak....  Niestety mają też swoje słabe strony. Są bardzo nietrwałe, a ich sezon trwa zdecydowanie zbyt krótko. Dlatego  śpieszmy się i korzystajmy z truskawek póki są!

Oto kilka smacznych propozycji, które udało mi się przygotować w tym sezonie, może któreś z nich Was zainspirują do wypróbowania?

1. Biszkopt z truskawkami i z galaretką w wersji uproszczonej lub jak kto woli dla zabieganych:)




Biszkopt przygotowuję według tradycyjnego przepisu. Następnie smaruję go cienką warstwą masłem czekoladowym, które ma za zadanie połączyć biszkopt z owocami i galaretką. Na to wykładam truskawki i zalewam je tężejącą galaretką. Ciasto nie może się nie udać:) A co najważniejsze równie dobrze smakuje z innymi sezonowymi owocami, jak na przykład malinami czy borówkami.

2. Koktajl z truskawek


Przygotowuje się go bardzo szybko. Wystarczy zmiksować (najlepiej w wąskim i wysokim naczyniu) truskawki z zsiadłym mlekiem, maślanką lub kefirem i cukrem według uznania.
Koktajl jest bardzo smaczny, sycący i zdrowy.

3. Ostatnio zabrałam się również za przygotowanie dżemu z truskawek. Jest z tym trochę "zabawy" i przyznam, że nie przepadam za tego typu pracami ale myślę, że warto zaopatrzyć się na zimę w kilka słoików własnych przetworów:)



A Wy macie jakieś ulubione przepisy z truskawkami w roli głównej? Jeżeli tak, to pochwalcie się:)

Kiedy robi się ciepło, nasze niewielkie mieszkanie w bloku zyskuje dodatkowy metraż. Oczywiście mam na myśli balkon. Jego urządzeniu poświęcam każdą wolną chwilę. Czasem żartuję sobie, że są to najciekawiej zaaranżowane 4m kwadratowe mieszkania. Ale, czy dla dziewczyny wychowanej na wsi, biegającej w dzieciństwie boso po trawie mogło by być inaczej? Po zamieszkaniu w bloku, w sposób naturalny stał się on namiastką ogrodu, zielonym azylem, miejscem gdzie najlepiej i najchętniej wypoczywam i relaksuję się. Przynajmniej tak było do zeszłego lata, bo zielona przestrzeń, którą mieliśmy przed oknami potęgowała uczucie relaksu. Teraz  sielankę zakłóciła niestety budowa bloku. Niemniej jednak balkon nadal jest miejscem ważnym, gdzie spędzamy dużo czasu.

Jak sprawić aby balkon stał się przytulnym azylem? Wszystko zależy od naszych upodobań i gustu oraz od tego w jakim otoczeniu najlepiej odpoczywamy. Ważne jest także to,  do czego ma on nam tak naprawdę służyć.

W czasach gdy nie miałam  dziecka, balkon zamieniałam w zieloną oazę. Wystarczyło więc obsadzić go obficie kwiatami, a na środku zostawić miejsce na stoliczek czy leżak. W tak stworzonej przestrzeni wspaniale odpoczywałam.

***

Od kiedy jednak mam dziecko najważniejsza stała się dla mnie funkcjonalność i bezpieczeństwo balkonu. Zrezygnowałam więc z sadzenia kwiatów,  a przestrzeń na balkonie postanowiłam wykorzystać między innymi do zabaw z moim synkiem. Dzięki pomysłowości męża stworzyliśmy całkiem miłą i intymną przestrzeń do życia, która w zależności od potrzeb staje się cichym kącikiem gdzie można wypić kawę i zjeść podwieczorek, placem zabaw lub miejscem do leżakowania.

Balkon ogrodziliśmy płotem z trzciny, a po jednej stronie dodatkowo zamontowaliśmy drewniany parawan, który potęguje uczucie prywatności, dzięki czemu od razu zrobiło się tutaj przytulniej. W kąciku postawiliśmy mini stoliczek z krzesłami (zajmuje niewiele miejsca i jest w sam raz na balkon w bloku). Jego zaletą jest również to, że jest bardzo lekki, i zarówno stoliczek jak i krzesła składają się i rozkładają bardzo łatwo. Wydaje mi się, że jednak największy efekt metamorfozy osiągnęliśmy układając na płytkach drewnianą podłogę. My zakupiliśmy ją w Ikei, jest bardzo łatwa do złożenia i niesamowicie zmienia wygląd balkonu. Teraz balkon robi wrażenie jakby dosłownie stał się przedłużeniem pokoju. Poza tym po takiej podłodze można chodzić na boso, bo się nie nagrzewa. Idealna rzecz, szczególnie gdy ma się małe dziecko.

Idealnie sprawdza się również jako miejsce gdzie można usiąść, wypić kawę i porozmawiać

 

Gdy uda się wykraść w ciągu dnia wolną chwilkę, można się wspaniale zrelaksować na leżaku

A w nocy, gdy uda mi się już uśpić dziecko i zamknąć sprawy dnia codziennego, lubię przed snem wykraść się na balkon, położyć na leżaku i oglądać gwiazdy.

Chwile jak marzenie

Cisza, która mnie otacza, widok rozgwieżdżonego nieba i zapach zieleni sprawia, że dopiero wtedy tak naprawdę odpoczywam. Bywa, że zasnę i obudzi mnie płacz dziecka, przemykam wtedy cichaczem do mieszkania i na nowo wcielam się w rolę mamy. Ale te chwile na balkonie w czerwcowe ciepłe noce są jak marzenie.

***

Oczywiście można iść dalej w upiększaniu balkonu. Można zamontować półeczki na trzymanie różnych drobiazgów, można zawiesić dodatkowe oświetlenie, dzięki któremu balkon szczególnie wieczorem nabierze romantycznego charakteru. Można zamontować markizę lub sprawić sobie parasol przeciwsłoneczny. Możliwości jest na prawdę co niemiara. A urządzanie balkonu jest równie wciągające jak urządzanie mieszkania. Dlatego zachęcam wszystkich do takich metamorfoz swoich balkonów, bo efekt na pewno przeroście Wasze oczekiwania. Miłej zabawy i pamiętajcie jak się nie ma co się lubi, to się lubi, co się ma.

Teraz, kiedy zrobiło się ciepło i słonecznie, jest zdecydowanie łatwiej. No może łatwiej, to złe określenie, ale na pewno jest przyjemniej. Dzięki ładnej pogodzie spędzamy czas z moim dzieckiem głównie na polu (tak, tak, jestem z południa Polski, więc czas spędzam na polu:) Wspólne spacerki, zabawy z piłką, w piaskownicy, na huśtawkach, możliwości jest cała masa, a dzięki aktywności fizycznej i dużej dawce świeżego powietrza moje dziecko jest nie tylko szczęśliwsze i bardziej uśmiechnięte, ale również śpi lepiej i dłużej, co sprawia, że i ja mam trochę więcej czasu na inne zajęcia. Poza tym, przyznam się szczerze, przebywanie na świeżym powietrzu uszczęśliwia również mnie.  Jako miłośniczce słońca, ogromną radość sprawia mi wystawianie swojego, bladego po zimie, ciała na słońce i niezmiernie cieszy mnie efekt uboczny naszych spacerków, jakim jest moja opalona skóra (dziecko chronię kremami z wysokim filtrem). Już nie pamiętam, żebym w ostatnich latach miała możliwość spędzania tylu godzin na świeżym powietrzu. Traktuję to jako mały bonus od życia:)

Oczywiście, to, że częściej świeci słońce i dni są dłuższe nie sprawia automatycznie, że znikają wszystkie problemy dnia codziennego. Tymek skończył w maju 15 miesięcy i - jak na dziecko w tym wieku przystało - jest niezmiernie ciekawy wszystkiego co się wokół niego dzieje, wszędzie musi wejść, wszystkiego dotknąć i - co najgorsze - wszystko musi spróbować! Tak więc, wspólne spacerki to nie sielanka, tu trzeba mieć oczy dookoła głowy i nieźle trzeba się przy takim smyku nabiegać. Poza tym w codzienny grafik, jak każda mama, wpisaną mam gimnastykę i to nie jakieś 45 min ćwiczeń na siłowni. O nie, moi kochani! My mamy, wykonujemy ćwiczenia przez cały dzień: bieganie - za dzieckiem - bo ucieka, skłony - bo ubrudzi się i trzeba wytrzeć, bo chce mu się pić, bo włożył do buzi piasek; podnoszenie ciężarów czyli dziecka, bo np. przewróci się albo zwyczajnie chce na ręce. I znowu skłony bo trzeba pozbierać zabawki porozrzucane po placu zabaw i zataszczyć je do mieszkania. Pchanie wózka, bo czasami trzeba zrobić zakupy lub pojechać z dzieckiem gdzieś dalej itd. itp. Podobne ćwiczenia wykonujemy też w domu, bo trzeba dziecko posadzić na krzesełko - nakarmić - zdjąć; przebrać pieluchę, umyć mu  ręce i tak dalej, i tak dalej.

Ale wracając do tematu, z jednej strony widzę niesamowite zmiany, bo dziecko zrobiło się bardziej samodzielne i wiele już rozumie, a z drugiej strony widzę, że wszedł w taki okres, że uwielbia testować moją cierpliwość i sprawdzać na każdym kroku ile mu wolno. Tak więc, czasami bywa zabawnie i wesoło, razem tworzymy zgrany duet, ale częściej jest jednak pod górkę. Wierzę jednak, że moje tłumaczenia i rozmowy z moim synkiem zaprocentują w przyszłości.
Na razie jest tak, że zawsze chce iść w przeciwną stronę niż ja, a kiedy zbliża się pora powrotu do domu, choćbyśmy nie wiem jak długo byli na spacerku, i tak wiem, że skończy się ona głośnym protestem ze strony mojego dziecka.

Tak więc opieka nad brzdącem bywa wyczerpująca, ale kiedy częściej świeci słońce, a dni są dłuższe na pewno można ciekawiej spędzić wspólnie czas, i mimo wszystko twierdzę, że teraz jest  o niebo przyjemniej!